An'ınım Şiiri - Safa Acar

Kışı ısıtamadık, düşen taneleri üzdük
Yazın soğuduk, gurur kibirden düştük
On beş seneden sonra gereksiz sürtüştük
Samanyolunun izlendiği ıssız gökyüzüydük

Sorma beni nerede nasıl diye
Anma beni soldan sövercesine
Leylanın olmadığı ömrü düşün
Mecnunun olmadığı yarını düşün

Kalbin kapısı aralandı
Kilitli yeri çok yaralandı
Çok sevdik, gitti tadı
Ne yapsak dün gibi olmadı

Şimdi hangi kalbi uyumadan anarsın
Kızgın değilim mutlu yarınlar seni ansın
En büyük yaranım, yazın bile donarsın
En güzel an'ınım, kışın düşün ısınırsın