Dün geçti, belli değil yarınımız.
Ne yoğumuz belli, nede varımız.
Giden gitti, zamanın kıymetini,
Anla ki; değerlensin, her anımız.
Kalk hemen, üstünden tembelliği at.
Epeyce boş geçen, zamana inat.
Heba olmasın, gençliğini düşün.
Düşün ki; değerlensin her saat.
Şafak söktü, güneş doğacak bu gün.
Vaktimiz geçti, çoğu zaman hüzün.
Yeter artık, tefekkür et Allah’a.
Et ki; değerlensin gecen gündüzün.
Okunmayan kitap, duruyor rafta.
Uçuşuyor kuşlar, hep aynı safta.
Boş geçen zamana, sen de bir yafta.
Yapıştır ki; değerlensin bu hafta.
Gökyüzünde yıldızlar, Güneş ve Ay.
Hep geçiyor, günlerimiz bir bir say.
Boş geçen vaktin, önemini anlat.
Anlat ki; değerlensin bari bu ay.
Ömür geçiyor, günler olmuş atıl.
Ayrılmadı, bunca zaman hak batıl.
Gel anı, önemse irfana katıl.
Önemse ki; değerlensin ayla yıl.
Dünden kötü olmasın günümüz.
Biraz huzur, biraz ilim ünümüz.
Kim ne yaptı, niçin yaptı görürüz.
Rehber ol ki; değerlensin ömrümüz.
Gıyasettin Güneş
Kayıt Tarihi : 10.6.2017 12:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!