sevdiklerin uçar gider,
tutamazsın.
çaresizlik yaran,
cayır, cayır sızlar,
duramazsın.
hayat, sevgi, yaşamak boş gelir,
çünkü senin dalın kırılmıştır,
anlayamazsın.
sanma sakın;
seni,
gözüme çarpan resimlerinde anacağım,
bir an gülerken,
gözlerimin önünde bulacağım.
sanma sakın seni unutacağım,
kim,
kimler.
sevdiklerini unutmuş ki
bende seni unutayım amcacığım...
(ruhun şaad, Mekanın Cennet Olsun)
Yeğenin Emre...
Kayıt Tarihi : 26.3.2012 14:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!