Amca Şiiri - Hasan Muslu

Gece indi…
avlularıma amcaaa…
Sesin kaldı…
karanlıktaaa…
Bazen kıştın…
bazen bahaaaar…
Şimdi her mevsim…
hasrette amcaa…

Başım dara…
düşünce gelirdiiim…
Kapın hep…
açıktı banaaa…
Bir sözün yeterdii…
amcaaa…

Yüreğim…
ferahlardı o an…

Amca derler…
baba yarısııı…
Ben bunu…
senden bildiiim…
Gülüşün dönerdii…
teker tekeer…
Sensiz ben…
yarım kaldııım…

Beni evlendirmek…
isterdiiin…
Dağ taş…
dolaştın benimlee…
En sonunda…
sen de sustuuun…
Bu dünyanın…
diline yenildiiin…

Doğru yolu…
gösterdin bizeee…
“Adam gibi…
yaşa” dediiin…
Sessiz severdiiin…
herkesiii…
Kendini hep…
geri çektiiin…

Bir gece çıktııın…
köy yolunaa…
Gurbet aldııı…
seni benden…
Küstün mü…
dünya denen şeyeee…
Cevap gelmedii…
göklerden…

Yalnız yaşadııın…
garip göçtüüün…
Ömrün geceye…
karıştııı…
Hayat sana…
sert davrandıı…
Sen kimseyi…
incitmediiin…

Şimdi gece…
uzuun amcaaa…
Rüzgâr adını…
sayıklaaar…
Bir dua düşer…
dudaklarımdan…
Seni çok arıyorum…
amcaaa…