Amasya Şiiri - Cemal Şener

AMASYA

Yeşilırmak akar
sabırla ve inatla,
Ferhat’ın alnındaki ter gibi
Taşın bağrını yararak
işler aşkını sevdasını dağlara

Bir yürek vardır burada
efsane değildir yalnız,
emeğin adıdır

Bir sevda uğruna
dağlar eğilir
Bir umut için direnir
Kalpte yanan kor ateşe

Kayalara yaslanmış
Beyaz taş evler görkemli duruyor
Şehzadeler sessiz adımları ile
bir medrese avlusunda
Gelecek için yürüyor

Anadolu konuşuyor
kendi diliyle.
Ve bir gün
bir millet uyanır bu şehirde,
Amasya’da bildirgesi yayımlar
kendi öz diliyle .

Atatürk girer tarihe
Yeşilırmak kıyısından
Çekip kurtarır halkını
Bir ses yükselir
Anadolu'ya
EFENDİLER
Ya istiklal ya ölüm diye

O günden sonra
Yeşil Irmak daha gür akıyor
dağlar daha dik duruyor
Elmalar dalında
daha kırmızı oluyor

Burada kültür harmandır,
türküyle, inancıyla,
taşıyla, toprağıyla
Aynı sofraya oturur Amasya

Burası
bir kent değil
bir halkın şiiridir.
Sevdayı da bilir,
isyanı da,
umutla yarına bakmayı da.

Halen Yeşilırmak akıyor
Ferhat hâlâ çalışıyor
dağ başında,
biz biliriz:
Bu topraklarda
hiçbir emek gitmeyecek boşa