Ben,
sevecektim seni..
Biraz yoÄŸun kargaşalar içinde,
anlamlara boÄŸacaktım..
Ama,
Sahiplenmem gerekiyordu seni.
Parmaklarınla,
parmaklarıma düÄŸüm atıp,
Gidemezsin! diye,
haykırmam gerekiyordu..
Gerekçeler gerçekleşmedi.
Ben,
gereksizleştim..
Gerçeklerin asıldı suratı.
Gerçeklere,
asıldı suratım..
Ama,
öpecektim ben seni.
YüreÄŸimdeki yangına,
itfaiye hortumu gibi,
uzatacaktım dilini.
Dudaklarına çelme takıp,
düşürecektim,dudaklarıma..
Ama,
kaybolacaktım gözlerinde.
Gözbebeklerine,
yürümeyi,
konuşmayı..
Hatta,
baba demeyi öğretecektim.
Ama,
koşacaktım ben sana..
Nefesim daralana kadar,
içimde,boğulana kadar...
Ama,
yazacaktım ben seni..
Kafiyelere gömüp,
Sözyaşlarımla ıslatacaktım..
Dua gibi,
okutacaktım..
Ama..
Susacaktım ben sana..
Ecel misali,
susayacaktım..
Olmadı.
Olmadın..
İlker Gelik
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta