Ama Geçecek
Şimdi ağır…
Omuzlarımda taş gibi duruyor hayat,
Nefesim dar,
Kalbim yorgun.
Biliyorum…
Bu dağ gibi acının
Bir adı var: Geçici.
Ama geçecek…
Gözyaşlarım toprağa karışacak,
İçimdeki yangın küle dönecek.
Bugün zor nefes alıyorum belki
Ama yarın,
Yaralarım kabuk bağlayacak.
Gidenler…
İçimde koca boşluklar bıraktı.
Kıranlar…
Beni parça parça yaptı.
Ama ben,
Toplayacağım kendimi,
Kendi ellerimle onaracağım kalbimi.
Çünkü öğrendim;
Hiçbir acı sonsuza kadar sürmez,
Hiçbir gece sabahsız kalmaz.
Ve hiçbir insan
Beni benden alamaz.
Ama geçecek…
Bir sabah uyanacağım,
Gözlerim ilk kez dolmayacak,
Adını duysam bile kalbim sızlamayacak.
Kendime yeniden bakacağım aynada
Ve diyeceğim ki:
“İyi ki pes etmemişim…”
Şiir Hamit Atay
Kayıt Tarihi : 25.12.2025 21:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!