Ama duyulmaz…
Bir yalnızlığın, belirginsiz çıkmazında,
Anlamsız duygulara mahkûmum, üşüyor bedenim,
Nefesim kaskatı, yüreğim hüküm giymiş mutsuzluğa,
Ruhum soluyor her dakika eriyor.
Güneş doğmuyor, karanlığın gölgesi oldum,
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta