ALTMIŞ ÜÇ Şiiri - Güneş Yağmur

Ayın yirmi üçüydü İzmir sefalarında
Yürüyorduk dünya güzeli sevdiğimle kol kola
Sonra bir şeyler oldu aşkımla aramızda
Kolumdan çıktı bir anda, geçti yan tarafıma

Kafamızda bir sürü soru işaretleri
Canımız sıkkın, düşündüm ki bunlar aşkın cilveleri
Sonra hızla bir otobüs döndü birden köşeden
Altmış üç yazıyordu üstünde ışıklı, iri iri

Sevdiğim dayanamadı birden kolumdan çekti
Eziliyordum beni toprağa kavuşmaktan etti
Meğer o aşkımın kolumdan son tutuşuymuş
Kaderin bana en ihtişamlı, en yeni vuruşuymuş

Kahpe altmış üç!
Ne olurdu sanki biraz daha hızlı dönseydin
Beni altına alsaydın
Son nefesimi sevdiğimleyken verseydim…