Altıncı Sır Ruhun Aynası Şiiri - Nimet Öner

ALTINCI SIR RUHUN AYNASI

Bir sessizlik açıldı önümde
sanki evren nefesini tutmuştu
Orada bir ayna duruyordu
su değil cam değil
ışıkla karanlığın birleşiminden doğmuştu

Eğildim
Sadece kendi yüzümü değil
binlerce yüz gördüm
Bir çocuk ağlıyordu içimde
bir şair yazıyordu hakikati
bir derviş susuyordu derin kuyularda

Ayna fısıldadı
Sen sen değilsin
Sen milyonlarcasın
Her gözyaşında ayrı bir evren
her gülüşünde ayrı bir güneş doğar

Baktıkça çoğaldım
çoğaldıkça kayboldum
O an anladım ki
ruh tek bir damla değilmiş
sonsuz bir okyanusun
yansıyan parçasıymış

Altıncı sır dedi ki
Ruhun aynasında gördüğün
ne kadar çoksa
aslında sen o kadar bir'sin
Çünkü bütün parçaların
tek kaynağa akar

Ve ayna paramparça oldu
Işığı içime sindi
ben artık hem bütün
hem hiçtim

Azra Nimet Öner