Altına kaçırılan mutluluklar

ve nihayet gelmişti de
artık bir son vermek üzere
sıkına sıkına tuttuğu
o sıkılmışlığına
bir son vermek üzere
belki günler, belki aylar
hatta yıllarca arayıp da durduğu
ve tek muradı bildiği; tuvaletin kapısına
ve tam dalıyordu ki içeri
rahatlama ümidi ve coşkusu içinde
çıktı da birden bire
karşısına birisi:
"hayır! dedi hayır!, aman gireyim deme!"
şu fakiri dinle sakın karşı gelme!.."
demesiyle de bizim ki
afalladı kaldı
zira o an onun için
"neden?" sorusu bile
koca bir saçmalıktı..
'bu da ne demek şimdi? '
'nas nassııl yani?'
gibice ifadelere bürünmüşken yine
karşındaki ısrarla:
-ne olur sözümü dinle
sorma da hiç bir şey sakın!
ki sorsan da zaten
anlayamazsın bir şey"
güven bana sadece ve dön geldiğin yere"
dediyse de o hala:
"bu saçmalık! ,saçmalık ! ,
der ifadelerde
-ne sakıncası olabilir ne?
ki onca çabam ve gayem
hep buna adanmış,
ve bu mutlu an olmuşken
tek bildiğim amaç,
hem de yaşarken böylesine
derdini ızdırabını
neden kendimi bundan mahrum bırakayım neden?
durduk yere mantıksızca
niye mahrum edeyim kendimi
böylesi bir rahatlıktan ?
ki bu rahatlık değil miydi
tek koşturma amacım?
şimdi niye vazgeçip kaçınayım niye?
ki çevremde de onca insan
bunu yapıyorsa bir de?
neden bir suçu işlemiş sayılayım?
ne mantığı var ne?
neden inanayım kanıtsız bir şeye?
neden inanayım bilmediğim bir sebebe?
ve o sebebin sonucu da;
mahrum kılıyorsa beni
koca bir hoşluktan?
ve de mahkum ediyorsa beni bir zorluğa?
hayır hayır! hayır hayır!
bırak artık geçeyim!
çekil önümden çekil!
yasaksa yasak..günahsa günah!
ne olursa olsun
gireceğim içeri
ve yapacağım çişimi! "
demiş ve de dalmış içeri
ve salıp bırakmış sonra da
rahatlaya rahatlaya
tuttuğu neyi var neyi yoksa
ve derken ve derken
sonra yavaş yavaş
başlayan bir sıcaklık
sonra ıslaklık
sonra kıpırdanmalar kıvranmalar
derken sonra derken
bir de açmış ki; gözlerini
sereserpe yatıyormuş
sırılsıklam bir yatakta..