Altın Yüzlü Çiçek Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Bana yol göründü, gidesim geldi
Bu nasıl bir hayat? Ölesim geldi
Ektiğim çiçekler bensiz kalacak
Ah şu ayrılığa sövesim geldi

Bugün toprak bana derinden susmuş
Sanki yüreğime hançer vurulmuş
Ağustos bitiyor, Eylül kapıda
Günü duman sarmış, güneş tutulmuş

Her gün bana kıyan fenasın dünya
Beni talan eden yanası dünya
Yine bana bitmeyen vahlar bıraktın
Beni süründüren ey rüsva dünya

Dünya yine bana çok fena taktın
Er geldi şu bizi ağlatan vaktin
Altın yüzlü çiçek boynunu bükmüş
Yeter etme felek beni de yaktın

Şimdi gitmeliyim kalamam artık
Dünya yalvarsanda gülemem artık
Emek verdiğim gül, çiçek ağlıyor
Bilmem daha kaç gün ağlarım artık

Bugün ben yolcuyum, Saip'te çıktım
Boynu bükük güle ağıtlar yaktım
Çok sürgün yaşadım, ölümler gördüm
Ey felek, ben senden hep çile çektim

Yakıp-yıkan dünya sebebim sensin
Eğer ölen bensem! Katilim sensin
Çiçeğe dokunma, güle de değme
Ben isyan edersem sebebi sensin

Mehmet Çobanlğlu
18.08.3025
Karaburun

Bana yol göründü, durasım geldi