Altın İzler Şiiri - Mesut Yüksel

Geçmişin ağır travmaları,
yaralamıştı ruhunu;
Savrulmuş bir hâlde,
kayıp parçanı arıyordun.

Hayatın ağır yükleri,
binmişti narin omuzlarına.
Yüzündeki her çizgi,
yaşanmışlığın acı bir ifadesiydi.

Oysa ben,
ruhundaki derin çatlakları,
altın tozu ile doldurup,
zamanın ışığında parlatacağım.

Kintsugi bilgeliği,
yansıyacak her kırığında;
Bunlar artık kusur değil,
hikâyen olacak,
bir ritim gibi yükselen, içsel bir şarkı.

Ve artık,
karasularımda,
cilalanmış bir kalp ile,
yeni bir aşka,
sessiz bir fırtınada yelken açacağız,
seninle.

Göklerin fısıldadığı umut,
ve yıldızların şahit olduğu tutkuyla,
her anımız, melodik bir yankı,
her bakışımız, derin bir nefes olacak.

Her kırık, her yara,
ışığın ritminde dans edecek;
Geçmişin gölgeleri,
yeni bir şafakta eriyip,
sonsuzluğa karışacak.

Ve biz,
altın izlerle örülmüş bu yolculukta,
her adımımız sevgi,
her nefesimiz müzik,
ve her kalp atışımız,
bir şiir olarak, taşlara kazınacak...