Kimini kara toprağa,
Kimini gömdük içimize.
Üstlerine çiçekler diktik,
Altı toprak, üstü bahçe.
Yalnız Allah’a inan,
İnanacak kul kalmadı.
Evlat, eş, bacı sanan,
Rabbim kadar yar olmadı.
Hazanda, kuşlar göç etti.
Ben sana geldim Allah’ım.
Senden başka herkes gitti,
Sen, sensiz bırakma Allah’ım.
2025
Kayıt Tarihi : 15.5.2025 18:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!