Bir gece vaktiydi sustu tüm şehir,
Dağlar taşlar konuştu, yıkıldı bir bir
Bir çığlık yükseldi sessizliğe dair,
Bir anda yara aldı tam on bir il
Yedi nokta yediyle sallandı önce Elbistan
Gök siyah yer görünmez dumandan
Sıcacık yuvalardı bir anda yok olan
Umutlar kaldı enkaz da varmı sesimi duyan
Yardım çığlıkları birbirine karıştı işte o an
Binlerce canımız vardı enkaz altında kalan
Şaşkındı herkes Adana Osmaniye Adıyaman
Yollar yarıldı toprak ağladı işte o zaman
Elazığ, Diyarbakır, Gaziantep ve Malatya
Hatay, Kilis, Kahramanmaraş ve Şanlıurfa
Yerle bir oldu güzel şehirlerimiz bir anda
Bir kabus la uyandı Türkiye altı şubatta
Soğuk gecede dondu bebeklerin nefesi,
Beton duvarla örtüldü nice canların hevesi,
El ele verdi genci yaşlısı yiğitlerin cümlesi
Üşüyen yüreklere umut oldu kimse varmı sesi
Askeri polisi madencisi gönüllü vatandaşı
Kimi dua etti, taş kazıdı Kimi can taşıdı
Bir milleti kenetledi büyük acının yazısı
Allah’ım bir daha yaşatmasın böylesi afatı
6 Şubat 2024 ALİ BALABAN
Kayıt Tarihi : 20.7.2025 01:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!