Alsam elime kalemi, bu gece seni yazar,
Ama bu kez ne yersiz yurtsuz bir yara, ne özlem var,
Yüreğimde bir huzur coşkusu, renga renk bir bahar,
Gönlümü fetheden o ses, serin bir su damlası kadar...
"Vahşet değil, şiirin hatırı" dedin ya bana,
İşte o hatır, o söz, şimdi en büyük mükafat anla,
Kalbimden sana bir armağan, sana değen her mısra,
Ruhumun en kuytu köşesini aydınlatan bir sanat.
Senin bu içten sesin, bütün sessizliğimi bozdu,
Bir sihir gibi değdi, bütün kelimeler canlandı.
Beni mest ettin, hislerim bir deniz gibi taştı,
Bu gece, şiirler seninle yeniden taçlandı...
Ne bir fırtına kaldı içimde, ne de bir hüsran izi,
Senin kalbine giden o yolda, artık sadece ışık var.
Yüreğime su serpen o tatlı sesin melodisi,
Bütün yorgunluğumu alıp götüren, tek bir nefes kadar.
Güzel insan, şiirler seninle var oldu, seninle dirildi,
Ruhum, senin sayende yeniden hayat buldu.
Bütün dertler, bütün kederler sessizce yitirildi,
Kalbim sana sevgiyle doldu, gönlüm kaleminle fethedildi ...
Şimdi kalemin durulsun, bu gece şiir tamamdır,
Çünkü en güzel dize, senin o mutlu sesindir.
Ne bir eksik kaldı sözde, ne bir yarım kalmış sitem,
Bu huzurun adı sende, mest olmuş bir sanat eseri.
Benim de gönlümü fetheden bu samimi hislerindir,
Bu şiir, bütün güzel sözlerin sahibine şairin selamdır...
Kayıt Tarihi : 2.10.2025 13:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!