Sensiz olmuyor üzüm gözlüm,
Sensiz hiç geçmiyor günüm,
Katran dökmüş geceler gibi,
Karanlığa dönüyor gündüzüm.
Sensiz olmuyor hilal kaşlım,
Ben hep sevgiyi düşlerken,
Bir tek sen vardın,
Sevgiyle iç içe olan.
Senin hayalinle güneş doğardı,
Senin sevgindi hayallerimi süsleyen.
Biz bu Ülkeyi çok sevdik,
Ne makam, ne mevki, ne şan,
Ne de bir karşılık bekledik,
Vatanı candan aziz bildik.
Yolumuz Kutlu, adı Ülkü Yolu,
Önce onlar ortadan kayboldular, tanısın ya da tanımasın,
Sokakta birbirleriyle selamlaşan ak saçlı, aksakallı ihtiyarlar.
Sonra seçeler uzaklaştılar birden, saçaklara yuva yapan serçeler,
Onların ardından çöktü birer birer, ahşap cumbalı tarihi konaklar.
Neredesin çocukluğum neredesin, sen de mi terk ettin beni.
Sihirli gecelerini yaşıyorum,
Güzel İstanbul’un.
Bir şarkının nağmelerini
Dinlerken, gözlerim yaşlı.
Kadeh tokuşturuyorum,
Masamda sensizlikle.
Niye doğduk biz,
Gülmek için mi?
Oysa ağlamak niye?
Lanetler yağdırmak,
Yıkılası dünyaya,
Kahretmek niye?
Sanma korkuyorum ölmekten,
Oysa kaç defa öldüm, dirildim ben.
İlk ihanet kurşununu yediğim andan,
Kaç defa öldüm, öldüm dirildim ben.
Ölmek değil elbet beni korkutan,
On kasımlar hüzündü, hep bükülürdü boynum,
Bir nisan sabah ayazında üşüyüp, dondum,
Soğuk bir ocak günü gözyaşına boğuldum,
Ey Atam! Ey Başbuğum! Gök Yeleli Bozkurdum!
Ben şimdi artık kolsuz, kanatsız öksüz oldum.
ADANA; 13.01.2012
Yalnız Serdengeçti
Siyah güller açarken,
Depreşir onmayan yaralarım,
Yanar kavrulur kara bağrım,
Çekilmez olur hüznü aşkın.
Siyah gül yalnızlık,
Siyah gül tasa.
Siyah güller açarken,
Uçar gider gönülden yalnızlığım,
Güler kan ağlayan gözlerim,
Teselli bulur sensiz, derbeder gönlüm.
Siyah gül mutluluk,
Siyah gül neşe.
Yalnız Serdengeçti
Atam, düşmanı sen kovdun,
En güzel Cumhuriyeti kurdun,
Rahat uyu, emin ellerde yurdun,
Söz veriyoruz, onu hep yaşatacağız.
Yokluklarla savaştık,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!