Alma sakın Şiiri - Abdullah Gençay

Susmuşken gecenin ortasında, her şey
Donarım sensizliğin soğuğunda
Düşünürüm geçmiş zamanı
Dalarım karanlığa izin almadan ağır ağır

Takip ederim aheste çekilen küreklerle
Gecenin içindeki sessizliği
Zaman zaman buğulanır gözlerim
Titrek, ürkek yüreğime inat

Gelecekmişsin, diye haber gelir
Yorgunum, kırılır kolum kanadım
Yeniden sarmak değil, görmektir amacım
Sen, sende kalsın
Dokunma...!
Bende kalanı alma sakın