Yarım asır kaldı geride
Hep yürüdüm kendi çizgimde
Sevdim ve evlendim de
Mutluydum çocuklarım ile
Kavrulurken kendi yağımda
Bir ayrılık girdi yuvama
Küçük kızım daha 1 yaşındayken
Şimdi kızım on dokuzunda
Ben mi bazı aşklar yaşadım da
Yaşadım bitti saygısızca
Hiç kimsenin bahçesine girmedim
İzinsiz bir tek meyve yemedim
Hala ayrıldığım günkü gibi bakirim
Gözüm yok malda mülkte parada
Yemedim şimdiye kadar haram yememde
Ben beni yaşarım, kendi havamda
Yalnız başıma yaşadığım karavanda
Kendi yemeğimi kendim yapar yerim
Yedikten sonra Allah’a şükür ederim
Her yıl doğum günümde karanlık peşimde
Uçtum karavanla Kaz dağlarında uçurumun dibine
Karavanımda gitti erkekliğimde
Şükürler olsun görünüşüm yerli yerinde
Mal mülk gelir ama sağlık gelmez geriye
Gidiyorum uzun ince bir yolda ileriye
Allah’ım güç ver bana sığındım sana
Dört kapıyı geçersem geleceğim huzuruna
Allah korkusu var yüreğimde.
Kayıt Tarihi : 16.11.2008 16:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!