Allah Kahretsin Şiiri - Aysel Tarcan 2

Leyla dan beterdim ne çöller aştım
Ne zalimmiş meğer Allah kahretsin
Sevda meyleriyle göl oldum taştım
Ne zalimmiş meğer Allah kahretsin

Koynumda kıvrılıp uyudu yılan
Söylediği her söz hikaye yalan
Çakma mecnun olup gönlüme dolan
Ne zalimmiş meğer Allah kahretsin

Sığındım gönlüne bağlandı sandım
Büyülendim her an aşkıyla yandım
Gecem gündüz edip hep onu andım
Ne zalimmiş meğer Allah kahretsin

Avuçtan besledim yaranamadım
Zemheriydi koynu sarınamadım
Tütüyordu nefsi barınamadım
Ne zalimmiş meğer Allah kahretsin

Sessizden kork derler hesap etmedim
Cimriden ürk derler hesap etmedim
illaki bark derler hesap etmedim
Ne zalimmiş meğer Allah kahretsin

Av peşinde belli kayba karıştı
Çapkınlığı matah sayıp yarıştı
Düştü maske kağıt gibi buruştu
Ne zalimmiş meğer Allah kahretsin

Her bir dilbere sen özelimsin der
Kalbimin kadını güzelimsin der
Bahtıma alnıma yazılımsın der
Ne zalimmiş meğer Allah kahretsin

Aşka susamışlar ona inanır
İyi aktördür saf seviyor sanır
Darbeyi silleyi yiyenler tanır
Ne zalimmiş meğer Allah kahretsin

Aysel aldın dersi gözünü açtın
Tümden servetini harcadın saçtın
Gözükünce yüzü tez elden kaçtın
Ne zalimmiş meğer Allah kahretsin

Aysel Tarcan