Kimi dünya ya kul
Kimi şeytana oyuncak
Kimi nefsine esir
Kiminin haberi yok
Kurulmuş nice tuzak
Kimi para peşinde
Kimi şan, şöhret
Kimine göre yok ahret
Eyvah! İnsanlık ölmüş
Kalanlara sağlık, selamet…
Kimi tarlasıymış gibi satar cenneti
Tapusu onda sanki ona garanti
Hiç aklına getirmez cehennemi.
Ahkâm keser Kur’an dan ayetten
Arkadaşı gibi bahseder Peygamberden
Hadis anlatır yüce nebiden
Samimiyet yok, itibar etme sözüne
İhlâstan uzak, bakma muhabbetine
Hep şan, şöhret peşinde
Esiri olmuş girmiş nefsinin emrine
Haberi yok gidiyor şeytan izinde
Kendisi habersiz söylediklerinden
Oysa ne kadar da uzak Peygamberden…
’Kul’ O, Allahın ‘Kul’u
Allahın sevgili dostu
Peygamber varisi
Meleklerin yoldaşı…
Dili gece gündüz zikirde
Ondan başkası yok gönlünde…
Cehaletedir savaşı…
Ne Ahret ne dünya kaygısı…
İnsanlığı kurtarmaktır davası.
Her işte niyet Allah rızası…
‘Kulluk’ onun tek sevdası…
Kul’a ‘Kul’ olanlara davası
Nefsine ‘Kul’ olanlara nasihati
Dünyaya ‘Kul’ olanlara vasiyeti
Kadına ‘Kul’ olanlara işareti;
‘Allaha Kul’ olun hep duası…
Örnek bize; ‘Ya Rabbi ben pişmanım! ’ diye
Rabbine yaptığı ‘Tövbesi’…
Kayıt Tarihi : 11.5.2013 00:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!