Allah'ı Çokça Rahatsız Ederim

Aslında ençok kendime acımalıyım
kendime kızmalı ve sitem etmeliyim...
Bütün düşlerimin içine
bilinçsizce düşmüşüm.
seni yinede terk etmem.
bir yumruk gibi sıktığım yalnızlığımda
ve dişlerimle sıkıştırdığım
nefes gibi seni kendimde tutarım...

Geride bıraktığım şiirlerim
sınırlardaki mayın tarlası.
Ne zaman dokunsam parcalanırım.
paramparca sırtımdaki hayaller dağılır.
çocuk bilyeleri gibi Dört bir yana.

kendime çok ağlarım.
ne zaman seninle olduğumu düşünsem
Sabahına irkilmemle
dalından kopartılan çiçek gibi büzülürüm...
Bir damla yaş olurum kedere süzülürüm

Acaba kendim için
ne yaptım diye düşünüyorum
Çaresizliğin daniskasında yolcuyum.
bakkalcının veresiye burcu gibi seni isterim...
Allah’ı çokça rahatsız ediyorum diye
rahatsızlık içindeyim..
sanki başka kapı varmış gibi
Başka çarem varmış gibi.
Bilirimki sınırlar ve mayınlar gibidir
aramızdaki uzaklıklar.
Ve toplanırım bir aksam üstü isimsiz arazilerde...