BİR TEBESSÜMÜ BİRBİRİMİZE ÇOK GÖRMEYELİM
Allah dostlarına denir, evliya
Kötü insanları, koyma avluya
Bütün kâinat, Allah’ın kulu ya
Kızarım şakalardan, hep suluya
Enbiyalara, nebilere, şehitlere
Onlara dokunmaz toprak, boş yere
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Şimdi üstadım, şiirinizin hikayesini okudum. Anlamadığım bir şey var. Biz diriler neden abdest alırız, taharetleniriz önce, öncelikle temizlenelim diye, ellerimiz ayaklarımız vücudumuz temiz olsun. Sonra abdesti bozan şeyler vardır ve bunlar ölüler için geçerli değildir. Onlar yemezler, içmezler, tuvalete de çıkmazlar, terlemezlerde vs vs.... Bu evliya amcam neden beş vakit abdest alıyor, abdestini bozan ne? Ayrıca Allahım gani gani rahmet eylesin, mekanı cennet olsun, anneniz vefat ettikten sonra bu evliyamız namazı bıraktımı yoksa başkasımı su taşımaya başladı? Bunları düşünmeden edemiyorum...
Üstadım halis duygularla yazılmış şiirinizin konusu hakkında tartışmamız gerekir. Ayrıca dizeler arasında yer yer konu bütünlüğünde kopmalar var sanki ne dersiniz? (Mesela ilk dörtlükteki dizelerin tamamı ve son iki dize)
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta