Allah Diyerek Şiiri - Onur Al

Kar soğuğunu teneffüs etmek,
Bir şiir için,
Bir tiryaki gibi.
Boğazların tahriş olacak,
Lakin diretmeyeceksin sağlığında.
İnadına,
Hemen bir sarma saracaksın,
Sarmanın nanesi el yapımından olma.
Ölümüne çekeceksin sarmadan,
Öyle ki duman içini buğulayacak,
Başkasını öldürse de,
Bu bizi kesmeyecek,
Yanisi ölüm,
Bizi gene görmeyecek.

Yürüyorsun sokakta,
Bembeyaz oluyorsun beyazdan,
Tüm pisliklerini örtmüşcesine kar,
Sana ilk defa masum geliyor.
Asıl hadi,
Son nefesi çalarcasına Azrail'den.
Bir bulut yükselsin göğe,
Kapatsın yıldızları,
Bulut ki çıksın ciğerlerinden.

Kesilsin soluğun,
Tıkansın genzin,
Çay dahi içeme.
Bu kadarı haktır,değsin,
Çünkü sen,
Şiir yazıyorsun efendim.

Hasta olacaksın,
Köpek gibi titreyeceksin hummadan,
Güneşin doğuşuna şahit olacaksın.
Bir inleme duyacaksın odandan,
Bu ses çok tanıdık,
Bu ses sana ait.

Başka bir sabaha karşı,
Seni bir sancı ayıtacak.
Pencerende bir sima belirecek,
Sanırsın sana şifa verecek.
Öyle bir bakacak ki sana,
Göğsün büzülecek,
Nefes dileneceksin.
Ki nefesler yetmeyecek!
Bir kara basan gibi,
Üstüne çökecek,
Dua etmek ne mümkün,
Aklın, kalbin çöktü-çökecek,
Allah dersen bitecek,
İşitecek seni Rahman,
Sana izin verecek,
Bir dizem sanaydı sevgilim,
Bunu tek Allah bilecek.
Ve bitecek her şey,
Allah, Allah, Allah diyerek.