Alkolik Tiryaki Şiiri - Mahir Türkyılmaz

Yalnızlığın yolculuğunda,
gece yarısı güneşin doğduğu yere yol alıyorum.
Yolluğum umutlarım,
umutsuz umutlarım.
Hıçkırarak akıtmak isterken gözyaşımı,
engeline takılır adamlığımın.
Beraber değilken yaşadım ayrılıkları.
Geçmişimden kalma yaralarımı kapattım sandım sahte avuntularla.
Her kanayışını alkole yordum,
birde gözümden gitmeyen yüzüne.
Güçsüzlüğümü gizledim sır gecelerde.
Her gün ilk sigaramda seni yaktım
yinede bırakamadım bu laneti.
Kollarımda olmadan ,
öpemeden dudaklarından
alkolik bir tiryaki olmaya devam edeceğim.
Yıllar sonra yıllanmış ellerim titriyorsa eğer
parmaklarım ve ağzım sigara kokuyorsa hala
bil ki korkak yalnızlığımdandır...