Alizelerde Zümrüt Akşamlar

O beldeyi bilir misin Nora, son gidişindi
Ruhum gölgelerde dolaşan bir gezgindi
Seher yelleri estirirdi o buruk öpüşmelerimiz
Ve unutulmuş bestelerin nağmesiydi sevişmelerimiz

Typhanos’un soluğu yutuyor ehramları
Kumlarla yazmıştır sanki bütün dramları
Hiç unutmadı Nora,
Hiç bırakmadı ki Nemesis intikamları

Dün gibi, gün gibi, ölüm gibi aklımda
Sarardın kollarınla beni zümrüt akşamları
Silerdin alizelerin gözüme döktüğü yaşları

Teninin pırıltısı sedeften bir hâledir çevrende
Sabahın pür heyecan uyandıran güzelliğinde

Şimdi hissedemiyorum
Göremiyorum akşamın yaldızlı semasını pencerelerde