Unutmuştum.
Karşıdan gelen aracın,
Uzun farlarıyla irkildim.
Tamam olur... demiştin,
Susmuştuk...
Sonrasını biliyorsun işte...
Yokluğunda ;
Yeni yerler keşfettim
Başka şehirler gördüm
Bir tarafta yeni insanlar
Diğer tarafta karanlığımdaki korkularımla tanıştım.
Tek başına yağmurlarda yürüdüm
İçim göz yaşlarımla ıslandı.
Sessizce kitaplar okudum
Bir papatya yaprağı koydum
Okunan her kitabın arasına
Kurudu , kurudum , küçüldüm.
Yokluğun gökyüzü gibi
Büyüdü , büyüdün.
Zamansız kaldım, kayboldum.
Şimdi hem mutlu , hem mutsuzum
Alıştım artık , sensizliğe direnmeyi de bıraktım.
HAN 18.07.2025/14:42
Şakir YetişenKayıt Tarihi : 3.8.2025 12:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)