Doyamadım içimdeki boşluklara
Kaçamaklarımı saldım şiirlerime
Her günkü günlerden bir gün,
Bu günde
Alışkanlıklar dökülüyor yollara
Seneler sonrasını merakla
İzliyorum bırakılan ayak izlerini yollara
Büyük bir işle uğraşırmış gibi
Müzik dinliyor,
Şiir yazıyorum
Oysa bir insan bedeniydim bende
Önüme sermiştim sevinçlerimi
Teker teker bakıp gülüyordum
Barışık ve karmaşık duygular vardı
Hep aynı şiir temalarında
Yazmak bana ucuz bir heyecan
Onları anlamaksa tatlı bir eğlence
Ne olur çok görmeyin
Takıntı işte
Yağmuru hiç kırmızı yağarken görmedim
Beyaz da hep ölümdü..
Yeşil annemdi
Hüzün griyi boyuyordu odasına
Birkaç güz rengi yaprak serpiştirmişti
Yatağının başucuna
Omuzlarıma çöküyordu ihtiyarlık
Ellerim yeşil, beynim griydi
Üşümekmi yoksa korkumu?
Boyalarımdan dökülen
Sarma kefenimi ayaklarına
Dokunma alışkanlıklarıma
Haydi ver ellerini herkes uyurken
Karmaşık duygularımızı durultalım
Gün geçtikçe daha çok alışiyim
Bir alışkanlığın olayim
Senle gömülmek üzere..
Kayıt Tarihi : 14.3.2008 23:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!