Sen dalarken gecenin dibinde, hançeri arkasında saklı kollarda uykuya 
Ben düşeceğim dallardan zamansız dökülen yapraklar gibi, 
Gün ışırken pencerenin önünde gögüs gerdiğinde yeni bir güne 
Yine sabahlamış olacağım kimbilir hangi kuytu köşede 
Yüreği paslı insanlara, yalan dolu sevdalara alışık yüreğin, 
Alışık gözlerin ihanet yatağı gözlere 
Sıradan olacak senin için herşey, alışılmış ve basit 
Uyanacaksın ve unutacaksın nerde uyudugunu bile 
Alışıktır yüreğin unutmaya, gözlerin kör olmaya alışık ne de olsa, 
Sen avuturken kendini olmayan sevgilerle, 
Seviyor olacak yüreğim, yüreğimde bıraktığın sızıyla yine
Kayıt Tarihi : 4.10.2007 10:57:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!