Alışamadım Şiiri - Kamil Korgan

Alışamadım,
Çirkin nadilerin gül gül bakışlarına,
Sığ kenarların ucunda yapılan sohbetlere...
Zaman düşüyor, insan düşüyor,
Nerede ahd, nerede kutsi akışlar, nerede
Çürüyen umutların kollarındaki bir parça dua?

Alışamadım,
Ey sevgili, ey dost, ey deli gardaş, eyy...
Korkum karışıyor ses ile nefesime,
Küçülüyor bak her şey...
Bir çift göz gömdüm taa şurama;
Adakların mahremliğine inanırken delice.
Şimdi,
Umutsuz sözcüklerin ihtiyarlayan ellerindeyim...
Bir ucum yerde, bir ucum ıslanmış gözlerinde;
Alışabilmenin,
Kahreden intizarına tutsağım...
Her an; bir fısıltı, her yer; çığ altında kalmış
Bir et, bir kalıntı...