Alır Canını Şiiri - Fahri Bulut

ALIR CANINI
Beytül maldan kul hakkını çalanlar,
Servete, şöhrete tutsak olanlar,
Yetim, öksüz yoksul ahın alanlar,
Ecel benden korkar, ben ölmem sanma,
Keser nefesini alır canını.

Diller bedduada, eller havada,
Fakir fukara aç üşüyor karda,
Zalim cehennemlik yanacak narda,
Peygamberler alan ecel acımaz,
Sıkar ümüğünü alır canını.

Günahkâr kulların yeri cehennem,
Bile bile asla günah işlemem,
Zalimlik yaparak kul hakkı yemem,
Ecel benden korkar, ben ölmem sanma,
Keser nefesini alır canını.

Onca evliyaya, erene kıydı,
Evlatları yetim, hanım dul kaldı,
Cümlesi cennette yerini aldı,
Evliyalar alan ecel acımaz,
Sıkar gırtlağını alır canını.

Son pişmanlık asla günah af etmez,
Senin günahların say say hiç bitmez,
Af ettirmek için servetin yetmez,
Çok zengin Karun’u alan o ecel,
Keser nefesini alır canını.

Rızazade, ibret almazsın diye,
Her canlı ölümlü bilesin diye,
Tövbeyle Hak yolu bulasın diye,
Peygamberler alan ecel acımaz,
Sıkar ümüğünü alır canını.
19.03.2025
Fahri Bulut Rızazade. İzmir günleri…