Aaaa kaderim,
Eğer varsan nasipte,
Yollarımız kesişse ve zamanı gelse,
Omuzunda görseler başımı.
Görsünler diye değil de,
Umut ümit olsun istiyorum.
İz bırakmak istiyorum her bakışta göz bebeklerinde, her kalpte.
Kırılmış kalplere, umudunu yitirmiş,
Gerçek sevginin varlığına hâlâ tüm kırılmışlıklara rağmen umut edenlere umut.
Derin sevgileri kaldıramayan, fütursuzca kendini ve karşısındaki kalbi harcayanlara bile umut.
Çünkü her duygunun başı ve sonu da temiz sevgi, sabır ve ne şekle bürünürse bürünsün duygu.
Beklerken bile şükür.
Bir bilseler,
Nasıl derin seviyorum seni.
Bir körebe gibi yaşarken hayatı,
Bakarken göremediğim fakat derin var olduğuna inandığım.
Sanki gök kubbeyle yeryüzü arası gidiyor geliyor gibi.
Sınavımı veriyorum.
Sanki biraz gerçek, biraz hayal yaşıyorum.
Biliyor musun, hep aynı ânı yaşıyorum.
Tam gibi fakat eksik...
Kayıt Tarihi : 27.8.2025 19:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!