Şehre yağmur yağıyordu
Kuytular, sokak araları, sırılsıklam geceler...
Ama benim içime yalnızca sevdanın yıldırımı düşüyordu.
Ölüm, sevdamıza merhaba derken,
Parmakların, dudaklarıma veda ediyordu.
Son hatırladığım: gözbebeklerin.
Son hissettiğim: içime düşen yıldırım.
Alıntılanmayı hak eden bir aşktı bizimki, Ama geriye yalnızca silik mısralar kaldı— Ve umudum, bir yağmur damlası kadar sessiz...
"U.B"
Umut Bektaş
Kayıt Tarihi : 31.5.2025 20:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!