ALIN YAZISI
Gönül yazınla, alın yazın bir türlü buluşmadıysa.
Bir fanus içinde yaşamaya mecbur kalırsın.
Zoraki nefes aldığının bile farkına varmaz,
Hayatı bu kadarla sınırladırırsın.
Nefes almakla yetindiğin bir yaşamda,
Böyleymiş kaderim der sadece yanarsın.
Kapalı kapılar, gün görmez camlar arkasına saklanır,
Karanlığa git gide alışırsın.
Hele birde sorumluluk biner omuzlarına,
Ne saatten haberin olur,
Ne günlerden hangisi,
Ne de ben kimim ki dersin, kimliğin kaybolur susarsın,
Sen diye birşey kalmaz, hayatına bir çizik atarsın.
Sadece ve sadece yaş alır, yavaşlarsın.
Yaşamın anlamı silindiyse hoyrat ellerde,
Flu bir hayatta kendini yaşıyor sanırsın.
Bir ceviz kabuğu kadar dünyanda,
Dört duvar içine umutlarını parçalar,
Hayallerinle bir yabancı gibi bakarsın.
Suskunluğun ocağında yavaş yavaş kaynar,
Alev Alev Yanarsın...
Döndü DLGR
Kayıt Tarihi : 13.1.2024 05:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!