Kimse duymuyor beni,
Gölgelere yaraşır bir sessizlikteyim.
Ruhum,
Kırık bir cam gibi…
Üzerine basıyorlar,
Eğlenir gibi.
Bir hediye veriyorum,
Bin umutla,
Bir avuç sevgi karşılığında.
Ama sevgi bile lüks burada…
Ve sevgim suç sayılıyor.
Sevilesi değilim artık,
“Kötüsün” diyorlar.
Neredesiniz?
Yıldızsız gecemde ışığım nerde?
Alın beni buradan,
Ruhum sıkışmış,
Bakışlarıyla eziyorlar beni.
Bir parça sevgiye tutunmak
Bu kadar mı acı?
Adınızı fısıldadım karanlığa,
Neredesiniz?
Ne olur, alın beni buradan...
Çok özledim.
Kollarınıza sarın beni,
Bakın gözlerime,
“Geçti” deyin,
“Buradayım” deyin.
Kalbimle kavga ediyorlar her gün.
İçimde küçük bir ben,
Yalnız…
Ve yorgun.
Bir tek siz anlıyordunuz beni.
Bir tek siz,
Susunca bile sarılıyordunuz içime.
Gelin…
Alın beni buradan.
Bir gün gelin,
Ve hiçbir şey sormayın.
Sadece tutunun elimi,
Ve götürün…
Kayıt Tarihi : 27.5.2025 23:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!