Ali Tırnaksız Şiirleri - Şair Ali Tırnaksız

Ufuktan bir yıldız doğdu
Gelin kardeşim katılın bize
Doğru özüm,doğru sözüm yalan söylemem size
İstiyorum oyunuzu vatanım milletim için
**
Ali’m der ki ben bir Türk oğluyum

Yörüklerin çadırıdır, içinde yiğitler yatar
Her türlü düşmana silahını çeker
Vatanı korur,ay yıldızlı bayrağını öper
Dostlar, Ali yörüktür Yörük

Bizim de develer döğüşür, köpekler dalaşır

Cici 23 Nisan
Bici bici 23 nisan
Ninni ninni 23 nisan
Ne güzel 23 nisan

Atam, bu gün 23 Nisan

Yükseği denizlere bakar
Denizler dalgaları yapar
Yurdum gülücük saçar
Yurdum benim, Anadolum

Bir yandan bir yana baktım,

Dünyaya geldim de sefa sürmedim Geçti ömrüm kıymetini bilmedim Şu dünyada boşa emek salladım Yandım anam yandım kimler ağlasın Öldüğümü de kardeşim bilmeyin Çok çileler çektim de çok acı söylerim. Vurdular ciğerimden yas tutup ağlarım Tutmuyor ki kalemi ellerim Yandım anam yandım kimler ağlasın Öldüğümü de kardeşim bilmeyin Ne idim de ben ne hale geldim Bir çiçek misali açmadan soldum Genç yaşımda çaresiz bir dert buldum Yandım anam yandım kimler ağlasın Öldüğümü de kardeşim bilmeyin

Göllüalanda yalnız halime yatarım; Hiç gelenim olmaz, yollara bakarım. Yıllardır hasretlik çekerim Her gün ağlarım, kimsem yok muydu benim? Cesedimi koymuşlar yaylanın başına Hasret kaldım köyümün toprağına taşına Her kış karlar yağıyor başıma Her gün ağlarım, kimsem yok muydu benim? Göçerken cesedimi yol üstüne koydular Ne geldiler, ne de halimi sordular. Susadum susadım ne de su verdiler Her gün ağlarım, kimsem yok muydu benim? Serin eser Harmancıkın yeli Buram burak gelir köyümün yeli Ziyaretime gelmiyor eşim İsmihan, oğlum Ali Her gün ağlarım, kimsem yok muydu benim? Bekliyorum her bayramda çocuklarım gelmiyor Torunlarım unuttu beni, belki de bilmiyor Hep yollara bakarım, hiç gelenim olmuyor Her gün ağlarım, kimsem yok muydu benim? Hasretlikten artıyor sızım Ne dilim konuşur ne de ifade ediyor sözüm Yok muydu kimsem; oğlum kızım? Her gün ağlarım, kimsem yok muydu benim? Böyleymiş bizim de kader Ne ayağım yürür ne de bedenim gider Ne de çocuklarım beni ziyaret eder Her gün ağlarım, kimsem yok muydu benim? Ebe, dede! Yeni duydum, ben de şaştım, Uzun yolları koşarak aştım İşte geldim, size kucak açtım Uzat elini öpeyim ebe, uzat elini öpeyim dede... 19 Mayıs 2012

Hey insan düşünmeden sözünü salma
Ana baba bedduası alma
Her insanla dost olma
Söylediğim sözümü dinle
*
İnanrsa çıkar iddiasının başına

Bir baktım ki ne evim kalmış ne de yerim Açmayın yaram çok derin Gelin komşular siz de görün Ben ağlamayayım da kimler ağlasın? Keşke evim dursaydı da elimi sürseydim taşına Gözlerime inanamadım dünya yıkıldı başıma Bakın şu hayırsız evladın (Süleyman’ın) işine Ben ağlamayayım da kimler ağlasın? Eşim Mehmet ‘e söyleyin gelsin Yerimi yuvamı yıktılar görsün Evlat değil sanki düşmanmış,Allah belanı versin Ben ağlamayayım da kimler ağlasın? Rüyamda Mehmet’i ağlarken gördüm Evimi barkımı yıkmışlar ben yeni duydum Kanadı kırık kuş gibi yuvasız kaldım Ben ağlamayayım da kimler ağlasın

Dost vurdu, gardaş vurdu Engindi gönlüm, hep mahcup oldu Ümitsizlik beni yordu Rezil etti kader beni Ne dost kalmış ne de gardaş Yıllardır aktı gözümden yaş Ne bir yuva buldum ne de sıcak bir aş, Rezil etti kader beni Hastalandım, gözlerim durdu İnsanlar beni küçük gördü Sevdiklerim sırtımdan vurdu Rezil etti kader beni Hayatım geçti çile ile acı Elimden tutmadı gardaş, bacı Fayda etmedi hayalimin ilacı Rezil etti kader beni Gezdim diyarı, hep çağladım İnsanları sevdim, hep ağladım Hayattan hiç tat almadım Rezil etti kader beni

Şu dünyanın günü nasıl akar? Gökyüzü de yere bakar Yıldızlar da ışık saçar Bilemedim bilemedim Ay gökyüzünde nasıl durur? Geceleri bize ışık verir Bazı yıldızlar düşer erir Bilemedim bilemedim Bir yandan doğar bir yandan aşar Düşünürse insan buna da şaşar Bazı yıldızlar yerde bazısı koşar Bilemedim bilemedim Bakarsın akşam olur gece çöker Yıldızlar da hep yere bakar Sabah olur güneş çıkar Bilemedim bilemedim Bu dünya böyledir insan gelir geçer Dünyaya gelir yine geri kuş gibi uçar Ölüm şerbetini elbet herkes içer Bilemedim bilemedim Gafletteyim kendimi bilmem Beş vakit namazımı da kılmam, Şu dünyada elbet kalmam Bilemedim bilemedim Bir gün buradan göçülür Beyaz kefenim de biçilir Ne yaptım ki sırat köprüsünden nasıl geçilir Bilemedim bilemedim Azrail gelmiş dayanmış canıma Hısım akrabalarım toplanmış yanıma Acımadan yine de kıydı canıma Bilemedim bilemedim