yoklugundaki bu hallerim
dusmanima dilerim
yoklugun gamim kederim
agriyor basim titriyor bedenim
goruyorum icine cekiyor seni biri
durduramiyorum kendimi,
yazdikca yaziyorum
bu kadarmi ustume geldiler
ki zapt edemiyorum icimde kelimeleri
yemeden icmeden kesildikce
yazmalara doyamiyorum
uyandigimda gürültüsüyle gögün
kaplamisti sular tamamini yerin
gok tanri kizmisti her haline insanin
caresizdi bu yikima bile gemisi nuhun
simdi kudurmustur yoklugumda
yolup yolup getirmistir saclarini asagi
coktan beyazlar inmistir gorulmesede kirpiklerine
korkuyorum aslinda,kendine bir sey yapacak diye
yoklugumun en kranlik zifiri gecesinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!