BEN TÜRK’ÜM – ATATÜRK’ÜM.
Atalarım cenk etmiş, hiç katliam yapmadan,
Dört kıta, yedi deniz, olmuş; Türk’lere! Vatan.
Haçlı seferi yapan, soysuza baş eğdirmiş,
İstanbul surlarını, yıkan topları yapan.
Yıkılan hayallerim, canlar kılavuzumdur,
Susan namert’tir kardaş, bilin susmayacağım.
Kin, öfke ve dalâlet, hainlik kâbusumdur,
Allah şahidim olsun, dostlar susmayacağım.
Sadaktan çektiğim ok, gayrı fırladı yaydan,
Bazıları soyu ile övünür,
Çok soylu gördüm ben; Ana dövünür,
Hayırlı değilsen,soy neye yarar,
Bazı soylu'larda,soysuzca ölür.
Hazreti Adem oğluydu; Kâbil,
Çok bitâp düşmüş idim; Güneş'im batıyordu,
Nadan kara bulutlar,sarmıştı gök kubbeyi,
Genç,ihtiyar,kız,kızan,hep hasta yatıyordu,
Omuz düşük,bel bükük; Göz'ler parlamıyordu.
Minare'ler susmuştu,okunmuyordu; Ezan.
BEN TÜRK’ÜM - I -
Hocalı; Karabağ’da, ne kadına ne kıza,
Tecavüz etmedim ben, geçmedim asla ırza,
Ben; Ermeni değilim, dünya, âlem bilmeli,
Ben; Türk’üm, yakışmaz hiç, hunharlık şanımıza.
Sabrediyorsam eğer, sabrım da kinimdendir,
Feveran etmiyorsam, bilinsin dinimdendir,
İslâm’ın fazileti, şuru ile yaşarım,
Sessizliğim bu yüzden; Allah’a sevgimdendir.
Yavaş At’ın tekmesi, pek sert olur bilinsin,
Şehitleri gördükçe, gözümü kan bürüyor,
Al Bayrak’lı tabutlar, tekbirlerle gidiyor,
Allah-u ekber; Allah. Uhut-u görüyorum,
Kutsal yolun sonun da; Hak Peygamber bekliyor.
Ciğerim parça, parça, kalp gözüm kan ağlıyor,
YEDİ DEVLET BİR MİLLET. (1)
Soysuzlar kahredilip, ini viran olacak,
Türk’lere yağıların, göz’leri oyulacak,
Küffar-ın karşısında, çatal yürekli er’ler,
Yedi Devlet; Bir Millet; Türk’tür ve Türk kalacak.
Yahşihan-ın yakışığı,
Ay karanlık yak ışığı.
Vaz geçilmez bir sevdasın,
Ben oba'ların aşığı.
Hasan dede; Hasan dede,
Toprakları toprak yapan,üstündeki kandır,
Toprak eğer uğrunda,ölen varsa vatandır.
Şair ne güzel demiş,mekanı cennet olsun,
Biz sahip çıkar isek,vatan batmayacaktır.
Ak sütünü emdirdin,beni asker eyledin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!