Günler Azizim günler
Derin bir nefes gibi
Bıraksam dünyaya karışır hürriyetim
Tutsam namerde eyvallah
Secdeye duran mumlar var Azizim
Yanan yanarken yanılan
Bugün kendimden nefret etmemin
Bilmem kaçıncı günü
Çeşitli insanlar tanıdım
Çoğundan umut
Gerisinden yalan
Bir kaçından cehalet
Beni duyuyormusun
Hangi evrenden bakmalıyım hayatına
Kaç masal bitirmeliyim uykunda
Bu mu sevginin tadı
Eksikliğim nereden gelmekte
Hangi zamana inanmalı
İyi değilim
Galiba hiç olamıyacağım
Ölmek bile istemiyorum
Daha ne kadar düşebilir insan
Var olmak ve sevmek arasındayım
İkiside beter ikiside zehir
Farkındayım sevgimin
Göğsünden ellerine sarmış bedenini
Zincirlere vurmuş
Özgürlüğünden etmiş seni
Kendimden verirken yüreğine
Aşıp parçalamış kalbini
Bu saati unutma gönlüm
Hiçbir vakit böyle olmayacak
Sevmelere ramak kala böyledir zaman
Varlığını seversin öyleki yaşatır
Hayatı seni sevmez
Çok savaşmıştır zamanla
Göğü düşlerim
Çokça vakit yeşil
Saklanırım ardına ölülerin
Umud medet her neyse
Etim yabancı arada düşman
Beşeri hali memnuniyetsiz
Seviyorum seni şehri
Ekmek gibi aş gibi
Biliyorum seni şehri
Şarap gibi sabah gibi
Şimdi asır aramızda
Belki bir kaç aldatmaca
Güneşin doğduğu topraktasın
Şehrin benim isyan sebebim
Sarılmış dört bir yanın
Fikri düz hayatı uzun olanla
Kıymetli vakittesin kendince
Ufkun dağlara dönük
Herşey yolunda sevgilim
Sende öncesi gibi
Eski mevzular bildiğin
Kalbim tekrar küfre aşikar
Senle güzeldi bedenim
Ellerim güneşi bile parçalar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!