Kristal bir kadınım var...
Toz bulaştırmadığım...
Ne soğuğa sokmuşumdur onu...
Ne de sıcağa...
En parlaklığını kazandığı vakit...
Güneşin doğduğu vakittir...
Canımızı feda etsek sana, anla yine az
Annenle babana güneş gibi doğdun bebeğim
Yazı çok bekledik, sana sorduk: “Gelir mi bu yaz? ”
Evimize yaz yağmuru gibi yağdın bebeğim
Beşiğinde korkusuz, masumca uyu bebeğim
Hep bekledik, bekleriz, çabucak büyü bebeğim
Bir yaz günü geçtin, kapımdan
Ben dalda ham meyve, yenilmez
Tuttun ve kopardın, sapımdan
Acı çekmiş gönlüm, yanılmaz
Seni gördüğümde yutkundum
Ben seni sevmeye yatkındım
Seni sevdiğimden, hep haberin olsun
Beni o aklından, çıkarttığın yeter
Bu kaçışta senin, son seferin olsun
Gönül sarayımı çökerttiğin yeter
Bir sürü çileyi sayende çekmiştim
Bir baksan göreceksin, ben bugün ne haldeyim
Tepkilerim azalmış, şuursuz biçareyim
Herkesin gözündeyim, her sözde her dildeyim
İbret vesikasıyım, dengesiz avareyim
Bunalımdan, sinirden, çatlamak günü, bugün
Cemalinizden belli safi olduğunuz
Kelamınızdan belli kâfi olduğunuz
Dilimiz yukarıda çirkin söyledi
Hiç haddimiz değildi, mazur görünüz
Şiirine başladı, sizi dinledi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!