Çocukluğum...
Çocukluğum, o güzel yıllarım
yenimahalle 56.sokak ta bulunan,
yaşadığım bahçeli evim,
"O"meşhur 55 sokağın kardeşi
böyle bir sokağın,
Altın rengi...
o dalga gibi saçlarıyla beni savurdu..
beni o karşılıksız sevgi
yaktı kavurdu...
geleceğini bilse o deli yüreğim,
o azgın dalgalarda kendini mi bulurdu...
Dört duvar arasında bekledim günlerdir,
gözlerim hep kapıda, yüreğim sendeydi…
Gecelerim hep karanlık,
Gecelerim hep yalnızlık,
Ne olur gel, hasretim dinsin artık..
güneş batmışsa….
içimde akşam olmuşsa eğer…
geceyi beklemek çok zor olur…
perdeyi aralarım…
sessizliği kısarım..
sensizliğe yanarım..
ben kendimi bahar sanırdım...
ama ellerimden, hep sararmış
yaprak dökülüyor..
gönlümde mevsim güzün...
gönlümü,
bahar sanmam,
Ahhh insanoğlu…
yalnızlık yakışmaz insana..
yalnızlığın acısını her insan…
yüreğinde taşır aslında..
mutluluk otostop mu yapıyor sanıyorsun,
yol kenarında..
farklı sevdim seni…
isim koyamadım sevgime…
aşkıma….
ben seni bir başka sevdim…
farkında olmadın ama…
Her şeyi zamanında bırakmak varmış,
Aşkı da tadında…
Sevgimi de bıraktım,
Kalbimi de …
Ama en çok aklım kaldı
"O" kadında…
ben senin şairin değil,
şiirin olmak istiyorum..
oku beni,
anla beni..
kısaca..
yanımda ol....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!