Ben bir kadın içreyim dünya külli taşra
Az uzaklaşsam teninden oralar ücra
Aşk uzanmış endam aynasına hep kısa,hep kısa ...
Şimdilerde aşk kurusıkı
Korkutur!
Öldürmeye yoktur kudreti
Kirpikler yaralamaz
O ceylanı nasıl vurabildin ey avcı
Vejeteryan olasın et gele acı
Güzellik nedir bilmezsin sen
Ne ceza verse yeridir savcı
Tüfek götünde patlasın olasın derbeder
Kafa tutup ayaklarının altına aldığın dünya
İyiden iyiye istemediğini belli eder seni
Keldiğin kanalı kullanmasan da
Yüzlerce fotoğrafın izi kalmış gözlerinde başlar geri çekilme
Işık söner,ses azalır
Son nefes ferahlatmaya değil kalıcı olmaya gelmiştir
O gece roman kişisiyle koşmuştum ben de
Kapandı soluk ışıklar altında roman
İçimde baykuş ötüşlü bir orman
Şimdi kaçan ben
Kovalayan zaman
Durursam bir an
Deniz çığlıklarının arasında ısımızı çalıyor anne Yeleğimiz söz verdiği gibi sadık, tutuyor üstte
Can dalga dalga uzaklaşsa da turuncusundan
Yitişimize şahit olmanın kahrı bizi eğlendiren yüzünde olmamalıydı babamın...
Sudaki acı renklerimize kayıtsız kalan, her gece avuçlarınızın arasına aldığınız nerde?
Aht-ı peyman olur peymane değmeden dudaklara yarin adı
Kelimelerin tüm yuvarlanışlarında o iki hece gizlidir aslında
Yıldızlar altında bir kez anmışsındır
Ne mümkün unutmak toprak yoksa şimdi avuçlarında
Çırpınışlar yutan bir beyaz cüce yalnızlığımız
Girdabı yeşil dalgalı horoz şekeri gözlerin
Saklanıp açılmış suratların gülümseme bekleyişinde
Çelişkilerim oklarına hedef
Umular ve korkulardan bir satürn halkası
Dönüveriyoruz birlikte öylece
Sayısız bedenlere girip çıktı ölüm
Bağdat kan kırmızı tarih çalınırken
Çocukların açlık elası gözlerinde vuruldu insanlık
Bağdat kan kırmızı ırzına geçilmiş
Gidip akraba olamadık insanlara
Kentin ağır ışıkları altında paramparça olamadık
Bir dil o gece tüm korku sözcüklerini
Orada olamadığımız için fısıldadı Bağdatlılara
Bağdat kan kırmızı asker yeşili postal siyahı
Ölürsek bir gün
Tüm yollar yine oraya çıkıyor olsun
Bağdat güvercin beyazı
Bağdat insan gülücüklü olsun...
Tam altı gün sanatçı yemeden içmeden
Çıkmadan kendi içinden
Dağıttı topladı ısıttı soğuttu yarattı
Ayırırken kendine bir gün
Sen ne yapabilirsin diye sordu
İsim koydu önce insan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!