Ömrünce
Bu umut dünyasında
Bir umut aradı durdu
Ne bir tek duası
Ne dilegi kabul oldu
Gömdü isyanlarını
Kaç ben yaşadım ben bende
Mevsimler yıllar yine mevsimler
Topllandı anılar bir küçük albümde
Mevsimler yıllaryine mevsimler
Gençligim ben seni iyi tanırım
Sanal sonsuzluklarmıydı böyle uçup gittiğimiz
Bu güzel sevgiler, dostluklar demek yalanmıydılar?
Geç anladım, gelince sonbahar mevsimi
Sahteymiş bu güller, degilse solarmıydılar?
Burada kal ey suzidil
Sonsuz misafiri ol gönlümün
Sonbahardır bu suzidil
Yaprak dökümüdür gönlümün
Çılgın esen rüzgarlara aldırma
Zaman zaman kacarız
Yeryüzünden
Bir yığın dost fare
İnsandan daha sevecen
Datçayla
Kamçılsam içimdeki feryadı
Tez ulaşacak özlediğim adalete
Ve fakat düşünüyorum memleket
Uğramasın bir felakete
Sabır meltemidir fırtınamın
Gecedir
Kahpe pusuların kalleş siyahı
Gözetler durur çakal gözleriyle
Vurmak için en güzel yıldızı
Arkadan hemde korkarak
Titreyen çirkin kıllı elleriyle
Sevmek
Yer yüzünün
En agır suçudur
Güzelim
İşlemeye görelim
Ne ebabil kuşları
Kaç gündü yaşam, kaç saat
Ve sunuşu güneşi evrenin
KAÇ MEZAT?...
İş degildi öyle sırası gelince
Sıradan gitmek
İş....
yalnızın bütün halleri vardı bende
şimdi de özleminkileri öğreniyorum...
sensizkende seviyorum seni
sevdikçe coşkulanıyor yüreğim
daha çok kafa tutuyorum hayata...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!