2000 yılında Van'da doğmuştur. Ortaokul öğrenimini Van'da, lise öğrenimini ise İzmir Karşıyaka'da tamamlamıştır. Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Adalet Bölümü ve Anadolu üniversitesi Çalışma ekonomisi ve endüstri ilişkileri bölümü mezunudur. Küçük yaşlarda şiir yazmaya başlayan Ali Gaffar Bilican, "Ruhumun Serzenişi" adlı çalışması altında, çeşitli yazılar ve şiirler yazmaktadır. Arayış, toplumsal hafıza ve eleştiri çoğunlukta olmak üzere birçok şiiri vardır.Bu şiirlere antoloji.com üzerinden ulaşabiliriniz.
Oysa ne çok seslendim çocukluğuma,
fazla uzaklaşma diye, dinlemedi yahut bilemedi.
Yine dağınık bırakmış oyuncaklarını,
sanki biliyormuş gibi insanların hayatını darmadağan edip hayalleriyle oynayacağını.
O kadar da tembih ettim, bitir şu tabağında kalan son güveni, gittiğin yerde kimse güven vermez sana, aç kalırsın sevgiye, merhamete.
Sana şefkatle ördüğüm muhabbeti giy üstüne,
Ah Sevdam..
bir çift yeşil göze bir ömür verilirmi bilmem,
Ömre tâmah etsen bile ben bu gönülden silmem..
Ah Sevdam..
Hiç bir önemi kalmazdı belki de kazanmış olsan bile kaybettiğin onca savaşlarının,
Sevdasından bir şey eksilmezdi belki de farketmemiş olsan bile dört parmak kısaldığını saçlarının...
Bir sevda bâdesine kapıldım.
Ey sevda! Ne yerin var ne yurdun.
Hâlâ dolanırsın gönlümün başkentinde.
Verilen sadaka, kesilen kurbandır sınırlarım.
Dedim ya yaslandığım duvar, tek tesellimdir.
Söylediğim türkü, tek duam.
Bin hüzün yılı uzakta, birkaç seyirlik ömrüm.
Can pazarında divâne olmuş, başucumda bekleyen ölüm.
Bir sabah, ömrümde hiç duymadığım kadar tatlı bir kuş cıvıltısıyla uyanacağım.
İlk defa iştahla oturacağım kahvaltıya.
Bahçedeki çınar ağaçlarının gölgesinde uzanacağım.
Düşman olacağım, aşık olduğum karartıya.
Bir sabah, annem öperek uyandıracak beni,
Hissiz duygularımın pençesindeyim bu gece.
Sabaha ulaşırmı umutlarım,
aydınlığa kavuşurmu karanlıklarım,
tamamlar mı geceyi, yarıda bıraktıklarım?
Ağlamak yok bu gece.
Hep direnecek umutlarım,gözyaşlarım.
Oturmuş bir dağın yamacına geçmişi izlemekteyim.
içerimde bir dert ,paylaştıkça çoğalacakmış gibi,
Güzel günlere gebe düşüncelerimi gizlemekteyim.
Dem tutarsam kendi acımda, daüssıla ve koyu mavidir sebebi...
.
.
Başkalaştık,
Her şey başka oldu.
Güzel günler, aylar geçti.
Ne olduysa aşktan oldu...
Birer birer yaprak döküyor hasretler
Ve kaldıkça birikiyor beklentiler.
Özleniyor eski günler.
Yürek ateşinde dem tutuyor özlem,
düşüyor hatırıma dostlar.
Kimi kardeşti, kimi yaren.
Yine sisteme söveceğim!
Umut kredimi doldurup, hüzne boğulduğum saatlerde.
Çıldıracağım,
renginin aşinası olduğum kanı görünce.
Kanlı coğrafyaya sitemimdir;
Siz yaşıyorsunuz, bu ne sükut ?



-
Yusuf Kasap
Tüm YorumlarŞiirleriniz çok güzel üstad