Bir sonbahar günü,hani aralık başı derler,
Soğuktan ve sisten kararmışken düşlerim
Öyle bi çare ellerim benim.
Düşlerimin yaprak döktüğü saatlerde ve sonrasında hergün,
Karlar yağdı önce,heryerimden buzlar eridi sessizce,
Herkeste vardı; soğuk,kar ve buz,belki sis
En fakir günüm bu benim,
Ne dönme dolap var cebimde,ne'de tekne turu
Ya kahveciler kovalar ardımızdan ya'da bulaşık yıkarız
Ya dalgalara yeniliriz ya'da su kaçırır ayakkabılarım
Bugün renkler yok üstümde sevgilim,
En fakir günüm bu benim,en gerçek sevdam.
Bir güzel ile başlar ilk yolculuk,minicik ellerle tutunurken hayata.
Süt içeriz birisinden,bir diğeriyle hayaller kurarız elimizde elma şekeri
Acı ile tanışırız kimisinde,bir diğeri terk etmek için aralar hayatımızı.
İlkbahar da hayatımızı alır ellerimizden birisi,
Çok sonradan bir kayıkta ruhumuzu saçar denize,
Bütün köşe başlarında,merhameti ararız biz çok sonraları
İlkbaharda ağlayanlar ve ilk sonbaharda ölenler adına...
Sevda bir kuş idi,kanatlarında dünyayı gördü
Kalbi tüy idi, gökyüzüne ağladı düşerken
Umut kan idi,susadıkça içti.
Kan doldu yanklarına,önce dudaklarına,
Koynu mezar idi,üşüdükçe girdi ısındıkça sevdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!