Yüzünden düşürmüş maskesini,
elinde solmayan çiçekler
sadece bakıyordu.
Çürük yumurta kokusu,
parçalanır durur suya düşen yaprak.
Elimde un ufak geçmişin kırıntıları
Külleriyle savuruyorum,
Mavi ve gri kardeşliği.
Sustular...
Aydınlıkken yüzleri
Karardı birden
Son uykuya dalarken
Kandırırken birbirimizi
habersiz izler bırakıyorduk.
bastığımızı bilmediğimiz mekanlara
Bilinmeze giderken
bilinenlerde siliniyordu hayatımızdan
çektiğim onca acılar
zihnimde mühürlenmiş birer halka
bir anlamı olmalı
tanımıyorum hiçbir şeyi
suskunlaştıkça zaman
Refik'e
Bahara daya sırtını
Süpür beyninden örümcek ağlarını
01.02.06
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!