Ali Efeoğlu Şiirleri - Şair Ali Efeoğlu

Soba...

Soba yanar,tüter bacada dumanlar
Yağmur,çamur,fırtına hep dışarıda kaldılar
Mutlu,güzel bir aile oturuyordu o evde
O kadar mutlu değildi Mısırda Firavunlar...

varmıdır daha büyük bir zevk
susuz kalmış bir canlının su bulupta içmesi gibi
sana o an hayatı yeniden bağışlar
alır seni müşfik kollarına suyun Rabbi

yaşamın düsturu eylemiştir suyu

varmıydı ey Türk Milleti istikbalden zerre kadar umudun
düşmanlar girmişti Vatan dediğin atalarından kalan topraklarına
ananı asar,babanı keser,ermeni,rum olup seni döverlerdi
sahip olamazdın sen artık anana,bacına,kızına,namusuna

bir deli teessürdü ki kaplamıştı hayatının her bir yanını

öyle bir şey söyle ki
içinde sadece bizi bulalım
mesele sen veya ben değil
ikiyken bir olalım

öyle bir gülümse ki

İki yudum içki
üç beş sigara
Sonsuz yangınlar
Türlü hayaller..

Ne zaman geleceksin? !

Koşarak indim merdivenleri
Güzel kadın yoldan geçiyordu
Aceleyle vardım yanına
Nede güzel yürüyordu

Dalgalıydı saçları

okunmayan şiirleri ben yazdım
anlattım satırlarımda şifa bulmayan dertlerimi
nasıl bir ruh haliyle yıllardır yaşadığımı
ve kendi ellerimle sevdiğimi kara toprağa verişimi

uzun zaman acılara katlanmak zorunda kaldı o narin vücudu

E n yukarılardasın,Peygamberlerin,şehitlerin katında
M elekler dahi imrenir senin tertemiz Asil duruşuna
R üyalar aleminde dahi olsa,yalnız bırakma sevenlerini
E y mübarek Vatan evladı,Ey şehit,öpücükler o pak alnına!

17.Haziran.09.İzmir

bu kadar itin kopuğun olduğu bu sefil dünyayı
kısacık satırlarla anlatmaya kalktım aklımca insanlığı
mümkünü yok,ne yaptıysam olmadı,yetiremedim
kısacık satırlara sığdırıp asla yeterince diyemedim

insanlığımızın baş düşmanı nedir diye oturdum düşündüm

anlatamam derdimi kimselere
ağlarım bir köşede çaresizliğime
sensizliğin acısını tattım
lanet ederim seni benden alan güne

bu kadarmı dokunur insana