ALİ EFE EVCİM HAYATI
Ali Efe Evcim – Şiirin Kalbinden Gelen Yolculuk
Kelimelerin kâğıda düştüğü ilk günden beri, hayatı anlamaya değil; hissetmeye çalıştı. Dünyanın gürültüsüne karşı kalemini susturmadı. Yaşadığı acılar, gördüğü sevinçler, içinden geçen binbir sessizlik – hepsi birer dizeye dönüştü.
Kimi zaman bir çocuğun gözyaşında, kimi zaman bir gencin hayal kırıklığında buldu ilhamını.
Sokağın dilini de, rüzgârın fısıltısını da duydu. Onun şiiri sadece yazılmadı; yaşandı.
Zamanla kelimeler, onun hem yarası hem ilacı oldu.
Bugün hâlâ, yazdığı her mısrada bir parça geçmiş, bir parça gelecek saklı.
Çünkü onun için şiir: "Söylenemeyeni duyurmanın en eski yolu."
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!