ALİ EFE EVCİM HAYATI
Ali Efe Evcim – Şiirin Kalbinden Gelen Yolculuk
Kelimelerin kâğıda düştüğü ilk günden beri, hayatı anlamaya değil; hissetmeye çalıştı. Dünyanın gürültüsüne karşı kalemini susturmadı. Yaşadığı acılar, gördüğü sevinçler, içinden geçen binbir sessizlik – hepsi birer dizeye dönüştü.
Kimi zaman bir çocuğun gözyaşında, kimi zaman bir gencin hayal kırıklığında buldu ilhamını.
Sokağın dilini de, rüzgârın fısıltısını da duydu. Onun şiiri sadece yazılmadı; yaşandı.
Zamanla kelimeler, onun hem yarası hem ilacı oldu.
Bugün hâlâ, yazdığı her mısrada bir parça geçmiş, bir parça gelecek saklı.
Çünkü onun için şiir: "Söylenemeyeni duyurmanın en eski yolu."
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!