Hüner Yok
Yüzlerde maske var, maske var yüzlerde
Maskede hüner yok, hüner insan olabilmekte
Kulak Ver
Bakir hüzünler soyunuyor beynimde
Ulu orta mahrem yerlerini sunuyor cömertce
Gem vuruyor zamana dizginleri ellerinde
Tanımadığım Şehirdin
Zincirleme karmaşa tutumların
Çözülmezliğe büründürdü seni
Tanımadığım şehirdin
Kaygısına düştün, didindin durmadan
Büyüttükçe gözünde büyüsüne kapıldın
Kamçıladın ihtiraslarını tamahkar
Son'u göremedin, düştün boşluğuna yaşamın
Her gün neden doğar güneş
Sonra sırtını döner geceye kaybolur
Yersizdir dövünmelerim
Ve çıplaktır gülüşlerim
Kaç zamandır terkedilişlerim
Bir gam bırakmadı seyyah gönlümde
Ne dakikalar bilirim ömrün içinde
Sarılsam gırtlağına alsam aklımın canını
Bİ HABER
İçsel yıkıntılar
Dilsiz, patırtısız
Bir hayel var
Şimdi bedensiz
SARHOŞ KEŞKELER
Akşam yoksulluğu demlenir gözlerimde
Ruhum kapılarını açar gecenin aydınlığına
Güneş gün kapısından sızar
Umut geceden kalma sancılı
Birgün daha çalar hayattan
Bir Çeçen'in yorgun bakışları
Ve alımlı görür midesinin limanını
Karnını taşla avutan Afrika'lı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!