Son dediğin ne ki,sonu var mı? ki, yolu var mı? ki.
Biz zaten sondayız,biz zaten ordayız.
Hiç bu tarafta olmadık ki.
Hem ne farkeder bilene, sevene .
Dilene dilene gelmedik ki bu yere.
Tüm acılar bana doğru çevrilmiş
Uzun uzadıya bir yaşam çemberi sarıyor etrafımı
Görkemli bir aşkı hayal ederken
Çaresiz çilelerle yoğrulmuşum
Emelimden uzak bir başıma ağlıyorum şimdi
Kimdir? kimdir? bana böylesine
Bir mutluluğu tattıran
Ve ne inat ki, ne mücadele ki
O mutluluğun üzerini örtüp
Göstermemek için çaba sarf eden
Delikanlımın eli kanlısı
Yerde paşam, gökte zanlısı
Kurşunun suçu yok bu işte
Küheylanlık içimizde
Tesbihte elimizde
Zaman dalgalı,aşkta öyle
Duraklar var yüreğimde
Her durakta yeni yoldu akıbetinde
Durmaz bu yürek otobüsü de
Yollar bilinmez denklemlerle dolu
Gözlerimde esen fırtınaya dalsan
Sözlerime sahip çıksan
Sevgime inansan
Beraber şu kara toprağa uzansak
İki değil bir mezara yatsak
Kaç kere seni andım
Kaç kere yastığım ıslandı yar
Her seferinde kendime yandım
Her damlada gözlerini andım yar
Herşey bir tesadüf mü? diyorum,
Yoksa bir hakikat mi?
Tesadüf olduğunu umuyorum
Ve devam edip duruyorum.
Herşey yolunda derken,
Durup durup çarpmıyor mu?
Şöyle derya ya karşı.
Hasretin, özlemin,
Yalnızlığın ve bir başınalığın
Kokusunu almak güzel.
Seni bir saniye daha düşünmenin
Mezarlıklarla çevrili yolda
Çıkarken hatıralara
Hissediyorum bana bakan gözleri
Var olan görünmezleri
Acıyorlar adeta halime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!